Twijfelen mag, twijfelen moet!
Je wilt toch zo graag dat je eindelijk weet wat je wilt gaan studeren, of dat je ouders, liefst vol trots kunnen zeggen: “nou, hij (ze) is eruit hoor! Het wordt toch Economie”! Maar oh, wat kunnen wij mensen onszelf voor de gek houden… Door jezelf ervan te overtuigen dat je weet wat je wilt, voldoe je aan een hoop verwachtingen, de druk is van de ketel en je kunt weer onbekommerd door om je door je eindexamen heen te slaan, of leuke dingen te gaan doen. En het gevoel van twijfel is als sneeuw voor de zon verdwenen. Maar zie daar de grootste valkuil: jezelf overtuigen dat je het weet en je twijfel verdrijven door (schijn-)zekerheid.
In de dagelijkse praktijk zie ik vele jongeren die het zo hebben gedaan. In die dagelijkse praktijk zie ik vaak spijt, dat niet de moeite is genomen om kritisch te onderzoeken of die opleiding ècht matchte . Dat het bij dat ene idee is gelaten en ieder spoortje van twijfel is genegeerd. Het was immers zo’n prettig vooruitzicht: weten wat je wilt, niet meer hoeven twijfelen, kind blij, ouders blij.
Een dergelijk scenario met als uitkomst een teleurgestelde student die een illusie armer is en zich vaak heel onzeker gaat voelen, wil je het liefst voorkomen. Mijn stelregel is dan ook simpel: vergelijk altijd meerdere opleidingen met elkaar, minstens 3, zodat je - ook al denk je bij die ene “zoek niet verder”- toch meer argumenten verzamelt, dan je zou doen bij maar één onderzoekje. Wij mensen houden niet van twijfelen, maar twijfelen is nodig, twijfelen moet! Want in twijfel zit vaak de sleutel tot de oplossing. Mogen twijfelen betekent: accepteren dat je het nog even niet weet. En dat mag nog even! Als ouders en begeleiders kunt u dat ook overbrengen: “je mag het best nog even niet weten!” En in die twijfel kan een nieuwe manier van kijken ontstaan: ervaar, doe, neem in je op, onderzoek en vergelijk!